Yalnızlık, virgüller gibi hareket eden  insanların olduğu bir toplumda nokta gibi davranıp hareketsizleşerek nefes almaktır.  İnsanın nefesini tutup ânı durdurarak düşünce nöbeti beklemek için iç dünyasına çekilişidir.

        Yalnızlık Ömür Boyu – MFÖ 

Yalnız kalmak, bir tepki değildir. Dolu dolu yaşamanın gerektirdiği bir tavırdır. 

Modern dünya yalnızlığımızı bozdu. Muhatap olduklarımızın üzerimizde bıraktığı izler, silinemez bir hâl aldı ve bizleri nefessiz bıraktı. 

Yalnız kalmayı isteyen, yalnız kalmayı bilen biri şahsiyetini korumak için ilk ve en önemli mühimmatı elde etmiş demektir.

Hız; niceliğin niteliğe, ânın zamana, sonucun nedene, yüzeyin derinliğe, şuursuzluğun bilince, samimiyetsizliğin samimiyete, unutmanın belleğe karşı   kazandığı mahalle kavgasıdır. 

Hız, zaman bahçesindeki ânları zararlı ot olarak görüp koparan bahçıvandır.  Ânların haricinde kendi mekanıyla ilgili referans noktalarını da koparır. 

Hız ete batmış bir kıymıktan çok, saplanmış bir hançerdir. 

Hız hissedilmeye başladığında dram da başlamış demektir. 

İnsan insanı anlamak için ezelden beri kafa yorar. Anlamak için deneyimler, okur, kendini geliştirir. İnsanı, kendini anlama çabası olanlar bir okuma listesi hazırladım. Faydalı olması temennisiyle:

Simge Fıstıkoğlu’nun hazırlayıp sunduğu programda Youtube’un hayatımıza getirdikleri, sosyal medya kullanımı ve yeni kitap Mima üzerine sohbet ettik.

Güncel videolar için kanalıma abone olabilirsiniz ► http://bit.ly/AboneOlYuceZerey

Yeni kitap, yeni heyecan…

“Her distopya birileri için bir ütopyadır. Mima’nın her satırı distopya. Ve kimler için bir ütopya olduğu da satır aralarında…”

Hakan Günday

Mima Hakkında…

İnsanoğlu olarak biz bu zamana kadar en iyi neyi yönettik?

Şirketleri…

Hayatta kalan son insanlar, Lacivitas’ta toplanmıştı ve tutunacakları tek bir dal vardı: “Mima.”

Mima, performans yönetimi bazlı bir yönetim modeliydi.

İnsanlığın son umudu olarak tasarlanmıştı.

Kendine has kanunları, ritüelleri vardı.

Bir yaşam biçimiydi.

Yönetim, bu düzenin kıyamete dek sürmesi gerektiğine inanıyordu, çünkü insanların başka şansı yoktu.

Kolektif bir bilincin sorgulanamaz inancı, insanlığın son kurtarıcısıydı Mima…

Ta ki biri bu sistemin tam ortasında bir kıvılcım yakana kadar!

Yazının devamını oku..