Kategori: @Radikal Yazılar

İsmet (35, Bekar), yerli yabancı kalantor müşterilere hizmet veren bir reklam ajansında müşteri ilişkileri direktörü.

Çocukluktan alaylı hayalperest. Belki de tek alaylı olduğu konu bu. Her b..kun eğitimini, sertifikasını almış; yolunu yordamını tescilletmiş ancak hayalleri hep alaylı kalmış. Sertifikalara, sunumlara, ice breakerlara meze etmek istememiş hayallerini.

Çocukluğundan kalma hayallerinde havalı bir sinema filmi çekmek, her daim treding topic. Hani Tim Burton’ın çektikleri gibi. Masal mı, gerçek mi anlayamadıklarımızdan.

Çeşitli denemeleri mevcut. Ancak bütün bu denemeler esnasında araya bir hayat önceliği girmiş ve hep filmin sonu ‘Hayaller karın doyurmaz.’ ile bitmiş. Dolayısıyla İsmet, kariyer basamaklarında sol şerite geçerek yapıştırmış, yıllarını kilometre taşı hesabıyla geride bırakmış.

Kocaman markalara çok havalı kampanyaların yapılmasına omuz atmış. Tüm omuz atma operasyonlarını tadında süsleyerek yazmış CV’sine en afili cümlelerin  yardımıyla. Yazdıkça mutlu olmuş. Mutlu oldukça gazı köklemeye devam etmiş. Gazı kökledikçe mutlu olmuş. Maç esnasında sahada sakatlanan adama sıkılan sprey gibi bir mutluluk bu. Spreyin etkisi geçene kadar mutlu.  Oyuna devam ediyor. Ancak spreyin etkisi geçtikten sonra acının dibi ile yüzleşiyor. İsmet’in durumu tam olarak bu. Uyuşturucu gibi bir mutluluğu deneyimledikçe bağımlı hale geliyor. Alaylı bir hayalperest olarak en son ne zaman hayal kurdu? Profesyonel hayatın tümleyeninde neyi talep etti? Hatırlamıyor. Ama sorarsan mutlu. Ya da en azından mutlu olduğunu düşünüyor.

Yağız (35-Bekar), kariyeri kendinden menkul, profesyonel hayatın parmakla gösterdiği figürlerden.

Çocukluğunda anne ve babasından, asgari müştereklerin altında ilgi gördüğü için; çocuk yaşta öğrenmiş, ‘Aferin!’ denilince bi kova dolusu su içmeyi ve sorgusuz sualsiz ilgi gösterenin peşinden koşmayı.

‘Aferin’ ve ‘İlgi’ kavramları bilinç altının ve üstünün merkezine oturmuş. Yaptığı ve yapmadığı tüm davranışların motivasyon setini bu iki kavram domine etmiş.

Öğrencilik sürecinde, iş ve özel hayatında; öncelikle başarılı olmaya, akabinde ‘Aferin’ almaya ve dolayısıyla daha çok ilgi görmeye, sevilmeye odaklanmış. Kısacası hayat felsefesi duygu bağımsız bu kavramların açlık düzeyine göre şekillenmiş.

Çok çalışmış, çabalamış, ezilmiş, doğrulmuş, yılmadan devam etmiş. Eş zamanlı sonsuz iş yapmış, hobi ile uğramış, insanla takılmış ve her alanda başarıyı yakalamış.

Herkesin parmakla gösterdiği, kendisine olan ‘İlgi’ ve ‘Aferin’in toplumsal düzeye taşındığı kocaman bir birey olmuş.

Ne mutlu kendisine.

Kocaman bir birey olmanın verdiği haz ile mutlu mesut hayatına devam ediyor olsa gerek. Ediyor mu?:

Melek (34-Bekar), tekstil sektöründe satış direktörü. Başarıları ile kendinden sık sık söz ettirenlerden. Kartviziti ile kimliği birbirine yakınsadığı için evlenmeye bile fırsat bulamayanlardan.

İcra Kurulu 3.5 saattir toplantıda. Melek’in işten çıkarılıp çıkarılmaması hususunu tartışıyorlar.

Tüm şirket, icra kurulundan çıkacak habere kilitlenmiş durumda. Herkes işi gücü bırakmış; durum tespitine, alternatif sonlu senaryolara, komplo teorilerine odaklanmış durumda. Melek ise tüm alıcılarını kapamış, maillerini temizliyor. Nasılsa, hangi karar çıkarsa çıksın ‘Kısmet’ diyecek.

Sarp (35), lojistik sektöründe kariyerli bir risk analisti. Kaporta geniş, motor buhranlı. Melda (32), kozmetik sektöründe satış yönetmeni.  Kaporta sevgi kelebeği, motor ise ifade edilememiş beklentiler yumağı.

Sarp ile Melda 5.5 senelik evli. İlk iki seneyi deneme süresi olarak goy goyladıktan sonra ikinci senenin sonunda Pars adında dünya tatlısı bir erkek evlat sahibi oldular. Sarp ile Melda’ya mikrofon uzatıldığında; hayatları renklendi, anlam kazandı. Ancak mikrofon kapandığında iç sesleri; hayatlarının nasıl kısıtlandığından, eskisi gibi gezip tozamamalarından, ilişkilerinin yıprandığından, hayatın sıradanlaştığından dem vuruyor.